استراتژی روابط عمومی، برنامه، موضع، الگوی رفتاری، پرسپکتیو، سیاست یا تصمیمی است که سمت و سوی دیدگاهها و جهت حرکت سازمان را نشان میدهد. استراتژی روابط عمومی میتواند تحت سطوح سازمانی، وظایف و محدوده زمانی متفاوت تعریف شود.
برنامهریزی استراتژیک روابط عمومی گونهای از برنامهریزی است که در آن هدف، تعریف و تدوین استراتژی روابط عمومی هاست. از آنجایی که استراتژی میتواند عمر کوتاه یا بلند داشته باشد برنامهریزی استراتژیک میتواند برنامهریزی بلندمدت یا کوتاهمدت باشد اما رویکردی متفاوت دارد.
مزایای برنامه ریزی استراتژیک روابط عمومی
برنامه ریزی استراتژیک روابط عمومی دارای مزایای زیادی است که از جمله میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
• قبل از پیش آمدن مشکلات احتمالی از وقوع آنها خبر میدهد.
• به علاقمند شدن مدیران به سازمان کمک میکند.
• تغییرات را مشخص کرده و شرایط عکسالعمل در برابر تغییرات را فراهم میکند.
• هر نیازی را که برای تعریف مجدد سازمان ضروری است تعیین میکند.
• برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده بستر مناسب ایجاد میکند.
• به مدیران کمک میکند که درک روشنتری از سازمان داشته باشند.
• شناخت فرصتهای بازارهای آینده را آسانتر میسازد.
• دیدی هدفمند از مسائل مدیریت ارائه میدهد.
• قالبی برای بازنگری اجرای برنامه و کنترل فعالیتها ارائه میدهد.
• به مدیران کمک میکند که تا در راستای اهداف تعیین شده تصمیمات اساسی را اتخاذ کنند.
• به نحو مؤثرتری زمان و منابع را به فرصتهای تعیین شده تخصیص میدهد.
• هماهنگی در اجرای تاکتیکهایی که برنامه را به سرانجام میرسانند بوجود میآورد.
• زمان و منابعی را که باید فدای تصحیح تصمیمات نادرست و بدون دید بلندمدت گردند، به حداقل میرساند.
• قالبی برای ارتباط داخلی بین کارکنان به وجود میآورد.
• ترتیبدهی اولویتها را در قالب زمانی برنامه فراهم میآورد.
• مزیتی برای سازمان در مقابل رقیبان به دست میدهد.
• مبنایی برای تعیین مسئولیت افراد ارائه داده و به موجب آن افزایش انگیزش را باعث میشود.
• تفکر آیندهنگر را تشویق میکند.
• برای داشتن یک روش هماهنگ، یکپارچه همراه با اشتیاق لازم از سوی افراد سازمان در برخورد با مسائل و فرصتها، انگیزش ایجاد میکند.
برنامه ریزی استراتژیک روابط عمومی در بخش دولتی
برنامه ریزی استراتژیک روابط عمومی در بخش خصوصی توسعه یافته است. تجارب اخیر مبین آن است که رویکردهای برنامه ریزی استراتژیک که در بخش خصوصی تدوین شدهاند میتوانند به سازمانهای عمومی و غیرانتفاعی و هم چنین جوامع و دیگر نهادها کمک نمایند تا با محیطهای دستخوش تغییر، برخوردی مناسب داشته و به شیوهای کارسازتر عمل کنند. البته این به آن معنا نیست که همه رویکردهای برنامه ریزی استراتژیک روابط عمومی بخش خصوصی در بخشهای عمومی و غیرانتفاعی به یک اندازه کاربرد داشته باشند.